De Zandnagel
: Intro
De titel "Zandnagel"
is vreemd.
Zand is het poeder van
steen. Vroeger was een zandkorrel misschien een onderdeel
van een alp. Nu is het erg instabiel en het kan eenvoudig
van vorm veranderen. Als je zand te stevig vast houdt dan glijdt het door je
vingers. De reis van een zandkorrel is
nooit afgelopen en duurt eeuwig voort.
Een nagel is een oude spijker. Een
zandnagel is een surrealistisch woord. Je kunt immers geen zand
vast “nagelen”. Bij het nagelen van het
zand zou de punt de korrels slechts uiteendrijfvenen. Hij gaat letterlijk kopje onder en zal roemloos het
onderspit delven tegen de numerieke overmacht van de miljarden minuscule korrels.
De oude nagels zijn afkomstig uit Carona. Boer Bindli had ze
gevonden in een eeuwen oude staldeur. Ze zijn stuk
voor stuk ambachtelijk met de hand gesmeed. Elke nagel is daardoor anders
van vorm. Iedere kop heeft zijn eigen karakter. Elke
nagel is uniek.
De nagels zijn door de tand des tijd
verroest en verweerd. Sommige punten zijn krom geslagen. Boer Bindli kon ze niet meer gebruiken en
wist niet wat hij er mee moest doen. “Die
nageln sind nicht brauchbar”. Weggooien was zonde, misschien hadden die
kunstenaars een leuk idee. We zijn ermee aan de slag gegaan. Het was een lange weg voordat de nagels hun
bestemming hadden gevonden. Het begon met de foto’s.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten