HORO: Vreemde Zaken : "Den Haag" 2009

De Zegel

Vreemde Zaken : "Den Haag" 20 februari 2009

In het Gemeente Museum Den Haag was een speciale tentoonstelling over echtparen / koppels in de kunst. Daarnaast was de projectzaal ingericht door de Haagse kunstenaar Ossip. Een ware speelkamer voor onze geest. De foto's van die dag zijn verwerkt in een aantal fotomontages, die zijn vervolgens verwerkt in een bewegend object met sneeuwbollen. Als je die sneeuwbollen na het bewegen belicht ontstaat er een magische wereld.

Pers bericht : Atelier Ossip

"De Haagse kunstenaar Ossip (1952) bouwt in de projectenzaal zijn eigen atelier na. Bezoekers worden geconfronteerd met zijn ‘lievelingsobjecten’ en met kunstwerken waarmee hij zich laat omringen tijdens zijn werkproces. Het resultaat is een theatrale opstelling met een bombardement aan intrigerende beelden die vanaf het eerste moment direct fascineren. De toeschouwer ontkomt niet aan de beklemmende intensiteit van deze beelden.

Projectenzaal : Atelier Ossip

De bezoeker loopt door deze installatie met hangende en staande figuren en wordt letterlijk en figuurlijk op een verkeerd been gezet. Foto’s op zetstukken hangen met kettingen aan het plafond zoals een man in pak met ouderwetse bolhoed met onder hem twee damesschoenen. Andere figuren staan op een verhoging op de grond of hangen aan de wand. Drie naakte dames op een oude strijkplank zijn met elkaar verbonden door een touw en zijn allen met een ijzerdraad- constructie vastgemaakt aan het strijkijzer. Anderen staan op een krukje, een boek of een lampenkap.

Ossip gebruikt oude (portret)foto’s, afkomstig uit medische boeken of vergeelde tijdschriften en kranten met name uit het begin van de twintigste eeuw. Het gaat hem niet om de context van de foto maar om het beeld zelf. De afbeeldingen wekken bevreemding op doordat ze vaak mensen laten zien met lichamelijke afwijkingen, maar ook doordat ze uit hun oude, historische context zijn gehaald, zoals de foto’s van klassieke schoonheden. Vervolgens vergroot en bewerkt hij de beelden waardoor ze in het heden geplaatst worden.

Het oorspronkelijke beeld is nog steeds zichtbaar maar krijgt een betekenisverandering. De verloren ruimtelijkheid geeft hij terug door het spannen van touwtjes of ijzerdraad of door toevoeging van een dierlijk bot of een lapje stof. Accenten worden gelegd en krachtige beelden ontstaan. Op deze manier schept hij een totaal andere wereld waarin de bezoeker zijn eigen betekenis aan deze nieuwe beelden kan geven.

Ossip werkt associatief; de op de werken geplaatste teksten kunnen een relatie hebben maar ook weer totaal niet. Zijn onorthodoxe werkwijze is niet gebaseerd op een ideologie of een kunsthistorische stijl. Elke vorm van hoogdravendheid wil hij vermijden; kunst moet voor zichzelf spreken. Het werk van Ossip is intrigerend, vaak beklemmend, daagt uit en geeft genoeg stof tot nadenken. "

Vooral de laatste zin heeft weer veel met onze denkwereld te maken