In wording
Vreemde Zaken : "Den Haag" 19 augustus 2011
Markus Lüpertz
(1941)
De schilder en beeldhouwer Markus Lüpertz behoort samen
met Penck, Immendorff en Baselitz tot de generatie na-oorlogse Duitse
kunstenaars die het expressionisme nieuw leven inbliezen. Zijn werk typeert
zich door zijn zoektocht naar het evenwicht tussen abstractie en figuratie,
tussen vorm en kleur. In zijn schilderkunst is het landschap favoriet, terwijl
de menselijke figuur in zijn beeldhouwwerk juist centraal staat.
Voor de Duitse kunstschilder en beeldhouwer Markus
Lüpertz is het overduidelijk dat kunst
ver boven het dagelijks leven uitstijgt. Waar mogelijk verkondigt hij deze
visie die in schril contrast staat met de hedendaagse discussie waarin kunst
moet wedijveren met plat vermaak en lifestyle. In de media dikt hij zijn overtuiging
aan door zijn onberispelijke en zelfverzekerde optreden als ‘Koning der
schilders’. Lüpertz is in Duitsland een
bekende mediafiguur. Als een echte ‘Malerfürst’ doet hij denken aan de
kunstenaars uit het einde van de negentiende eeuw die zich ver verheven voelden
boven de burgerlijke maatschappij. Dat de kunst met een grote K van Lüpertz
gelijktijdig geprogrammeerd staat met de tentoonstelling Anoniem gekozen
waarbij het museum open staat voor amateurs en professionals, roept een
boeiende tegenstelling op.
 |
| Marcus Lupertz |
 |
| Het mooiste wandje van de dag |
 |
| Vitrine Emiel van Moerkerken in het GEM |
Emiel van Moerkerken (1916 - 1995)
De
positie van Emiel van Moerkerken is in de Nederlandse fotografiegeschiedenis
even belangrijk als ongrijpbaar. In de jaren dertig en veertig werkte hij
vooral surrealistisch. Hij had een fascinatie voor de verhouding tussen
waarneming en het onderbewuste, en de relatie tussen seksualiteit en fantasie.
In Nederland was hij een van de weinige fotografen die zich met surrealisme
bezighielden. Hij onderhield in de jaren dertig zelfs contacten met de
kunstenaarskring van surrealisten rondom André Breton in Parijs. Behalve
surrealistische foto’s maakte Emiel van Moerkerken ook journalistieke
reisreportages. Vanaf eind jaren veertig krijgt zijn fotografie een meer
documentair karakter, wat zichtbaar wordt in zijn latere fotoboeken Amsterdam
(1957) en Meisjes van Nederland (1959). Deze mix van reportage en
documentaire is ook terug te zien in zijn vele schrijvers- en kunstenaarsportretten.
De retrospectieve tentoonstelling in het Fotomuseum Den Haag geeft een boeiend
beeld van zijn rijke en veelzijdige fotografie en filmkunst.
Erwin Wurm
Het GEM
presenteert het eerste uitgebreide overzicht in Nederland van één van de meest
belangrijke hedendaagse beeldhouwers van dit moment, de Oostenrijker Erwin Wurm
(1954). Zijn oeuvre heeft zich de laatste jaren ontvouwd tot een humoristisch
universum, waarin hijzelf, zijn publiek, kledingstukken, een gedachte of een
handeling beeldhouwwerken zijn. Bezoekers aan The Beauty Business
zullen daarom zelf aan de slag moeten om de tentoonstelling af te maken door te
poseren als One Minute Sculpture. GEM nodigt iedereen uit deze eigen
interpretatie van Wurm’s werk te delen met GEM en andere bezoekers. Wurm maakt niet alleen do it
yourself artworks maar ook sculpturen in de meer traditionele zin van het
woord. Steeds is er dezelfde interesse in het aanvullen of wegnemen van volume.
Kledingstukken kunnen bij hem een sculptuur zijn, ook zonder menselijke drager.
Zo drapeerde hij truien om dozen die hij aan de wand bevestigde als tijdelijke
sculptuur. Na de tentoonstelling kunnen deze truien zo weer terug in de kast.
De tijdelijkheid van deze werken is een belangrijk gegeven voor Wurm. In onze
tijd zijn de aloude waarden omver geworpen: kerk, staat en huwelijk, niets is
meer tot de dood. Dit wordt weerspiegeld in de sculpturen van Wurm.
 |
| One minute sculpture |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten